Festival Noorderzon 2: Compagnie Delavallet Bidiefono en Amit Dori

De drummer op het podium produceert geweersalvo’s. Angst en paniek is voelbaar en confronteert de toeschouwer indringend met het straatgeweld van Brazzaville, de hoofdstad van Congo. Au-Dèla heet de voorstelling van Compagnie Delavallet Bidiefono die Mark Yeoman voor zijn festival selecteerde.

De dansers noemen zich zelf strijders en dat is niet vreemd als je je probeert te verplaatsen in de positie van iemand uit Brazzaville die probeert om met dans zijn toekomst op te bouwen. Prachtig dat Noorderzon deze indringende voorstelling laat zien. Het is niet nodig om je kwaliteitsnormen aan te passen bij het waarderen van Au-Dèla. De dansers hebben sowieso een fraaie techniek en zien er prachtig uit, maar in deze voorstelling gaat het veel meer om het over brengen van het gevoel van dreiging dat het leven van veel Congolezen dagelijks beheerst. Au-Dèla doet wat goed theater moet doen. Het raakt je in je middenrif.

Dat was minder het geval bij Amit Dori, een gezelschap uit Zwitserland dat in het Grand te zien was met Savanne, a possible landscape. Een voice over vertelt in gebrekkig Nederlands een verhaal over een piano, Maar hoe zich dat verhoudt tot wat we zien, blijft een raadsel. Op de speelvloer zien we kleine, fraaie projecties en mooie mechanische dieren die inderdaad een savannesfeer oproepen. Amit Dori maakt prachtig knutseltheater in de sfeer van pakweg Hotel Modern, maar is vergeten om een goed verhaal te maken.

Gezien op 20 augustus op Festival Noorderzon in Groningen