Ik speel geen Medea roept vragen op

Kun je de moeder die haar kinderen vermoordt vergelijken met een actrice die niet meer wil spelen omdat ze er genoeg van heeft? Theaterauteur Magne van den Berg parafraseert het beroemde drama van Euripides, maar laat ons achter met veel vragen.

Van den Berg werd onder meer bekend met Kale bomen ruisen niet en het schitterende Een lange nasleep van een korte mededeling. Haar korte muzikale zinnetjes zijn in later werk steeds meer verdwenen, maar de herhaling is gebleven en werkt opnieuw sterk in haar nieuwste tekst Ik speel geen Medea.

Raymonde de Kuyper vertelt ons dat ze vanavond geen Medea speelt. En nee dat ligt niet aan die slechte recensie. Ook niet aan het feit dat ze in het theater drie euro moest betalen voor haar koffie terwijl ze daar is gevraagd om een voorstelling te spelen. Dat ze drie rondjes om het theater heen moest lopen voor ze wist waar de artiesteningang is ook niet de reden dat ze niet wil spelen. Nee, ze heeft er gewoon even genoeg van.

Na de solo van De Kuyper verschijnen José Kuijpers en Ria Marks. Zij zijn het koor en tonen zich solidair met de actrice. Maar het zou interessant geweest zijn als de koorleden met elkaar in discussie gingen over het waarom van de weigering. Daarmee had deze zogenaamde verzetsdaad aan diepgang kunnen winnen. Als klacht tegen het kunstafbraakbeleid van de regering is dit wat laat en ook magertjes, maar misschien was dat niet de opzet en is Ik speel geen Medea een ode aan het theatervak. De tekst is mooi en de drie actrices spelen prachtig. Maar het blijft toch wat gissen naar de essentie van deze voorstelling.

Ik speel geen Medea, Via Rudolphi Producties, 25 maart Toneelschuur Haarlem, nog te zien t/m 29 mei.

Foto: Ben van Duin