Grappig, kwetsbaar en strijdbaar: magistraal slotstuk van George & Eran

De joodse Eran Eran Ben-Michaë en de uit Syrië afkomstige George Tobal verrasten drie jaar geleden met George & Eran lossen Wereldvrede op! Deel I. De vrienden hadden zich voorgenomen om in drie voorstellingen uit te zoeken hoe het conflict tussen Joden en Arabieren kon worden opgelost. Deel I en deel II waren een groot succes, maar een panacee hadden ze niet. Nu is het  uur van de waarheid. Hebben ze een oplossing gevonden? Is het ze gelukt om de wereldvrede naderbij te brengen?

Na deel II hadden ze afgesproken: Eran zou gaan lobbyen, George toog naar Lesbos om ter plekke zijn oor te luister te leggen en te helpen. Voor ze echt van wal steken, spreken ze eerst het publiek toe: ‘Wat zou u doen om wereldvrede te bereiken:  geld doneren, een jaarsalaris inleveren, een vinger afhakken, een arm, je leven geven, iemand vermoorden.’ Steeds minder vingers gaan de lucht in.  Nee dan Eran en Geroge. Zij hebben een jaar uitgetrokken voor de Grande Finale. George informeert wat Eran allemaal voor elkaar heeft gebokst. ‘Ik heb Bert Koenders gesproken’, vertelt Eran. En wat zei die? ‘Dat hij mijn voorstelling leuk vond. En verder?  ‘Verder niets.’ Een jaar lang lobbyen en hij staat met lege handen. En George? Hij is naar Griekenland gegaan. ‘Maar ik zag dat je constant online was’, zegt Eran. Volgens mij heb je weinig gedaan. En George moet toegeven dat ook hij weinig voor elkaar heeft gekregen. De vluchtelingen zaten achter prikkeldraad, hij kon niets doen.

Project mislukt! Of toch niet. Dan volgt een tirade van George dat mensen die geweld goedkeuren geen vrede verdienen, maar ook mensen die een aangespoeld jongetje nodig hebben om in actie te komen verdienen de vrede niet.  Is het dan allemaal voor niets geweest? Nee, Eran en George hebben in de jaren dat ze samenwerkten geleerd dat je het grondig met elkaar oneens mag zijn, dat je diep kunt ademhalen en dingen kunt accepteren zoals ze zijn. Hun voorbeeld is Ameneh, de Iraanse vrouw die blind raakte omdat een man zwavelzuur in haar gezicht had gegooid. Volgens de wet mocht ze hem hetzelfde aandoen en zwavelzuur in zijn ogen druppelen. Maar toen ze na een felle strijd om haar recht te halen voor de dader stond, besloot ze  dat genade belangrijker was dan wraak.  ‘Zij deed waar het om gaat.’

George & Eran hebben met dit derde deel hun zoektocht naar wereldvrede in stijl afgerond. Ze zijn grappig, kwetsbaar en strijdbaar. Ze halen vooroordelen overhoop spreken iedereen aan. Elkaar, zichzelf en hun publiek. Ze worden dit keer bijgestaan door drie muzikanten die de voorstelling nog meer vaart en pit geven.  Ze gebruiken met dank aan een strakke regie van Koos Terpstra, een snelle cross-over van toneel en stand up om hun positieve boodschap over te brengen. Die boodschap komt neer op het aloude adagium: verbeter de wereld en begin bij je zelf. Dat komt echter met zoveel oprecht vlammend enthousiasme op je af, dat je er veel energie van krijgt en in staat bent om deze treurige wereld weer wat vrolijker tegemoet te treden. Magistrale voorstelling. Gaat dat zien!

George en Eran lossen de wereldvrede op deel 3, Finale, gezien op 11 juni op Oerol, daar nog t/m 19 juni.
Foto: Anke Teunissen