4

Dolkomische Kim van Zeben en ontwapenende Zomaargasten

Ze is een echte alleskunner. Muzikaal, energiek, sterk in fysiek spel en behept met een enorme spelhonger. Het komisch talent van Kim van Zeben is al een jaar of tien zichtbaar in voorstellingen van Servaes Nelissen maar ook in musicals als Jip en Janneke.

Van Zeben maakte vorig jaar de grote stap naar een solovoorstelling, Syndroom van Zeben die meer speelbeurten verdiende. Nu is ze bezig aan een tweede programma dat begin volgend jaar in première moet gaan. In Den Bosch staat ze in een klein tentje met zestig stoelen om haar nieuwe materiaal uit te proberen. Dat is zonder meer veelbelovend. Van Zeben heeft een dijk van een stem en is mimisch zeer sterk. De openingsscène toont een jonge Van Zeben die oefeningen nadoet op de toneelschool. De scène als dirigent bevat meesterlijke momenten. Ook als operazangeres maakt ze veel indruk. De gekke stemmetjes zijn verrassend en Van Zeben kan zelfs met de lippen stijf op elkaar geperst hoorbaar praten. Dat is niet alleen hilarisch, maar ook razend knap en origineel. Daarbij heeft Van Zeben een aangenaam brutale en tegelijk sympathieke uitstraling en is ze een sterk actrice. Merkwaardig eigenlijk dat haar talent in Hilversum nog niet is opgevallen. Van Zeben is zoveel grappiger dan veel anderen. 

Schrijver Oscar Kocken en cabaretier Patrick Nederkoorn spelen Zomaargasten tien keer (!)  per dag. Het is een amsuante variant op het televisieprogramma Zomergasten. Bij binnenkomst spreken ze kort met elke bezoeker en in een seconde besluiten ze: die moeten we hebben. Het publiek gaat zitten en Nederkoorn legt uit dat we een zomergast zullen zien en dat die gast dat nu zelf ook nog niet weet. In de voorstelling die ik zag blijkt dat Willem te zijn. Hij mag na voren komen en plaatsnemen naast Nederkoorn. Willem is 67, komt uit Wageningen en wil niet zozeer over zijn werk maar vooral over muziek praten. Hij is een groot liefhebber van Bach en The Who. Hij vertelt boeiend over zijn muzikale voorkeuren en zijn zang bij het koor. Hij zingt spontaan een stukje Wachet auf ruft uns die Stimme van Bach en even later doet hij een stukje uit Die Zauberflöte van Mozart.

Terwijl Nederkoorn Willem bevraagt, zit Kocken achter een laptop en tovert bijpassende beelden op het scherm achter de twee praters . Kocken en Nederkoorn wisselen per voorstelling van rol. Verbazend is ook dat in een gesprek dat een kwartiertje duurt behoorlijk wat diepgang mogelijk blijkt. Willem vertelt dat hij op zijn begrafenis graag een hobo-klarinet duet wil horen van Mozart. Enthousiast vertelt hij hoe de hobo begint waarna de klarinet het overneemt en je zo ‘rustig de dood in kabbelt’. Ook meldt hij steeds gelukkiger te zijn. Door de muziek, maar ook doordat hij als gelovig mens niet weet wat er is na het leven, maar open laat dat er misschien toch iets is en steeds beter met onzekerheden kan leven. Zomaargasten is geen theater, maar wel zeer ontwapenend. 

De tweede van Zeben (proeve) en Zomaargasten, gezien op 12 augustus tijdens Festival Boulevard Den Bosch, daar nog t/m zondag 16-8 tussen 15 en 23 uur.

Meer weten

Genre: